Ay’ın kutup bölgelerinde yapılan araştırmaların neticeleri, sığ kraterlerin düşünülenden çok daha fazla su buzu kapsayabileceğini öne sürüyor. Eş buz birikintileri de Güneş’e en yakın seyyare olan Merkür’nam kutup bölgelerinde saklanmakta. NASA, bu mucizevi belirtinin gelecekteki insanlı Ay vazifelerine tüketilecek müddeti uzatacağını düşünüyor. Keşif, NASA’nın Lunar Reconnaissance Orbiter LRO ve MESSENGER uzay taşıtı ile yapıldı.
Potansiyel buz birikintileri üzerine bir araştırma yürüten Kaliforniya Üniversitesi, Los Angeles UCLA’dan Lior Rubanenko, “Ay’ın güney kutup bölgesinin yakınlarında tespit edilen yüzeysel buzun, tespit edildiği alanlarda sığ kraterlerin bulunduğunu gözlemledik. Neticede bu sığlaşmanın, büyük ihtimalle defineli kalın buz birikintilerinden kaynaklandığını düşünüyoruz” söylemesini yaptı.
Merkür ile alakalı yapılan gözlemlerde, içinde bulunduğumuz sistemin Güneş’e en yakın olan seyyaresinde “buzul eşi” buz birikintileri bulunmuştu ancak gökbilimciler, Ay’da hiçbir zaman eş biçimde donmuş su birikintileri bulamadılar. NASA’ya göre Merkür’nam ve Ay’ın kutupları, Güneş sistemindeki öğrenilen en soğuk bölgelerden kimileri.
Ay ve Merkür’nam konumu ve dönme biçimi sebebiyle Güneş, hiçbir zaman Ay ve Merkür’nam kutup bölgelerine denk gelmiyor. Netice olarak ise bu eğri yüzeyler hiçbir zaman güneş ışığı göremedi. Kalıcı karanlık, suyun milyarlarca sene süresince donma sıcaklıklarını evresine katkı sağlıyor.
NASA’dan Nancy Chabot, “Merkür’nam kutupsal birikimlerinin baskın olarak su buzundan alana geldiğini ve Merkür’nam hem kuzey hem de güney kutup bölgelerine bu birikimlerin dağıldığını ortaya çıkardık. Merkür’nam buz birikintileri, Ay’dakilere göre çok daha az parçalı ve oranla taze” dedi.
Suyunun saf olduğuna inanılan Merkür’den değişik olarak Ay buzunun saf olmadığı düşünülüyor. Şimdiye kadar Ay’ın geçmiş çalışmalarında yalnızca “sığ buz birikintileri” bulunabildi. UCLA takımı, Merkür ve Ay arasındaki bu değişiklikleri takribî 15.000 krateri inceleme ederek araştırdı. Darbe kraterleri, rastgele bir yerde 2,5 ile 15 km olarak ölçüldü.
Tahlilciler, Merkür’nam kuzey kutbu yakınında ve Ay’ın güney kutbunda bulunan kraterlerin %10 daha sığ olduğunu ancak Ay’ın kuzey kutbunun yakınlarında bu sığlığa tesadüfülmediğini ortaya koydular. Analistlere göre ise bu sığlığın olmamasının sebebi, kraterlerde daha evvel tespit edilememiş buz birikintilerinin olması. NASA ise mevzuyla alakalı olarak, “Bilim insanları, çıkarılan bu defineli buz birikintilerinin evvelden tespit edilmiş yüzey buzlarının yerleri ile iletişimli olduğunu buldu” söylemesini yaptı.